หญิงเคียงข้างนี่เพื่อนใจใช่ไหมพี่ จึงหลบหนีเร้นกายห่างหายหน้า อย่าอ้ำอึ้งตะลึงใจให้เอ่ยมา อย่าหลบตาแล้วทำเมินเดินจากไป ไม่ผิดหรอกที่พี่มีคนอื่น ฉันขอคืนสัญญาลวงถ่วงหวั่นไหว จบบัญชีหนี้รักเน่าเร้ารุมใจ เป็นคนใหม่ไร้พันธะอิสระดี ฉันวันนี้เริงร่าท้าความฝัน สบสุขสันต์เพื่อนแวดล้อมห้อมทุกที่ ต่างถนอมอ้อมใจเอื้อไมตรี รักหวังดีจริงใจให้แก่กัน จนเจอเขาคนใช่ในวันนี้ เข้าพิธีวิวาห์พาสุขสันต์ รักรักรักถักเกี่ยวก้อยร้อยผูกพัน ต่างมีกันและกันคือสัญญา เหมือนฟ้าแกล้งแสร้งเสกกลดลบันดาล พี่เดินผ่านมาบอกรักภักดิ์เท่าฟ้า ฉันและเขาต้องงันงงส่งสายตา เจอคนบ้ารักเก่าเข้าหรือไร ฟังนะฟังคำตอบชอบจากฉัน อดีตนั้นไร้รอยร้อยหวั่นไหว เขาคนนี้ที่ฉันรักภักดิ์หมดใจ พี่มิใช่คนสำคัญอย่าฝันเลย.
6 เมษายน 2550 07:09 น. - comment id 680823
ถ้ามันไร้ค่าก็ทิ้งไปซะ ...เศร้าจัง แง แง
6 เมษายน 2550 07:19 น. - comment id 680835
ความรักคือดาบสองคม คมหนึ่งพร้อมที่จะฆ่าเราและอีกคมพร้อมที่จะปกป้องเรา
6 เมษายน 2550 13:21 น. - comment id 680877
เขาไม่เห็นค่าของเราก็ปล่อยเขาไปเถอะค่ะ..
6 เมษายน 2550 23:59 น. - comment id 681030
คุณปราณรวี.....ค่ะ...หุหุเห็นทีต้องทิ้งลืมไปเลย......คุณคนไกลบ้าน....น่าคิดเนาะ..มองความรักเป็นดาบสองคม.....แต่ละคมก็บาดใจใช่อ่ะป่ะ.....ค่ะคุณWhite roses จริงด้วย ไม่ควรผูกติดกับคนที่ไม่เห็นค่าของเรา