ยามรอนรอน ตะวันส่องแสง .....นั่งงวยงง หนอคนไร้คู่ .........ทดหนหู่ เป็นทาศแห่งความเหงา ...............ใจเป็นทุกข์ มีแต่ความซึมเศร้า ......แต่งต่อไม่ได้ค่ะ....ขอโทษทีนะค่ะ ที่สั้นไป.... ..........ก็ฝากทุกทานที่แวะเข้าอ่าน..แต่งต่อให้ด้วยค่ะ....อิอิอิอิ ...............ขอบพระคุณล่วงหน้าค่ะ....