แดดเช้า
บทกวีสร้างสรรค์ฝันจารึก
ร้อยบันทึกแรงศรัทธามาเกื้อหนุน
วางกระดาษวาดหมึก ละเมียดละมุน
ร่ำกลิ่นกรุ่นบันดาลใจใสงดงาม
ฉันจะขีดกรีดหัวใจให้แรงคิด
จะปูทิศท่ามกลางหว่างคำถาม
ยิ้มยะเยือกเฮือกสุดท้ายคล้ายแสงวาม
จะถักข้ามสะพานสานสิ่งจริง
จะสอดคล้องทำนองใจให้แน่นหนัก
จะผูกถักถ้อยคำร่ำสรรพสิ่ง
ณ ห้วงแก้วแพรวฝันอันแอบอิง
จะนอนผิงเพ็ญจันทร์ยามสั่นคลอน
ด้วยศรัทธากล้าแกร่งแห่งห้วงคิด
ทอชีวิตทาบแสงแห่งอักษร
ปลุกพลังหวังลึกผนึกพร
จะไหว้วอนหัวใจให้ไหววาม
บทกวีสร้างสรรค์ฝันจารึก
ฉันตรองตรึกคุณค่าทุกท่วงท่าม
อหังการ์กวีมีทุกยาม
จะเดินตามใจย่างอย่างมั่นใจ.
[บทกวีมีแนวทางของตัวเอง]