พราวพร่างฟ้าพาคืนค่ำไม่ล้ำร้าง ความฝันคว้างกลางนภาท้าลมหนาว ยังโชนแสงแห่งไฟสู้อยู่คู่ดาว ศรัทธายังพร่างพราวรัตติกาล หนาวน้ำค้างห่างมิตรสนิทใกล้ ดาวร้างไปเพราะสุรีย์ที่ฉายฉาน เปิดห้วงใจที่ลึกล้ำถ้ำวิญญาณ ซ่อนแสงดาวให้ส่องซ่านอยู่ในใจ ในคืนที่ไร้ดาวในคราวอื่น ดวงใจยังสดชื่นไม่หวั่นไหว ชาตินักสู้ยังทะนงคงสู้ไป สร้างความฝันอันพิไลเพื่อมวลชน
1402
3
0
หน้าส่วนตัว
