นั่งกอดความคิดถึงในคืนหนาวเหมือนอย่างคืนจะยืนยาวไม่สุดสิ้นน้ำตาไหล รินประดังหลั่งไหลรินเจียนท่วมใจที่แหว่งวิ่น ..จะสิ้นใจ ..อยู่ทางนี้หนาวมากอยากให้รู้ลมไหวกรูใบไม้เกรียวร่วงหล่นไล่กราวเกรียวกรอบแกร็บ ดังไปไกลสุดจะรั้งน้ำตาไหว ในอาวรณ์ ทนอยู่เดียวเปลี่ยวเปล่าได้ก็หลายปีแต่เหงาที่สั่งสม มันเกินซ่อนมันท่วมท้นล้นผุดสุดบั่นทอนซึ่งสะท้อนว่าสุดท้ายจะพ่ายมัน คงพ่ายพับให้กับหนาวเป็นแน่แท้คงพ่ายแพ้ให้กับเหงาเป็นแม่นมั่นเกินกำลังให้ใจรับจับประจัญเพราะใจหวั่น มันหมดหวังกำลังใจ ..ส่งจากใจที่ใกล้วายพ่ายความหนาวขอส่งข่าวคำสุดท้ายหมายมาให้มอบด้วยใจหมดทั้งดวงอย่างห่วงใยแค่ถามว่า ..เธอหนาวไหมดวงใจเอย