กุ้งหนามแดง
เคยคิดเคยฝันวันเด็ก
รถเหล็กหุ่นยนต์ขวนขวาย
อยากมีแบบเพื่อนเกลื่อนกาย
เล่นคล้ายไม่หมดในวัน
ขอพ่อพ่อบอกถามแม่
ถามแม่แม่ส่ายหัวนั่น
ขอติดไว้ก่อนตอนนั้น
อย่ารั้นตามตื้อดื้อเอา
เงินทองแค่มีพอใช้
ถ้าหากอยากได้เหมือนเขา
รู้จักเก็บออมพร้อมเกลา
ฐานะอย่างเราต้องรอ
เรื่องเที่ยวนานทีปีหน
วันเด็กไม่พ้นแม้ขอ
หนังสืออ่านสิมีพอ
เก่งแล้วเดี๋ยวพ่อพาไป
ไม่ค่อยเข้าใจเหตุผล
ถามตนเมื่อไรเติบใหญ่
อยากทำอะไรตามใจ
เลิกง้อผู้ใหญ่สักที
ถึงคราวก้าวข้ามนามเด็ก
รถเหล็กลูกเกริ่นเดินหนี
วันว่างพาเที่ยวเดี๋ยวมี
รู้ดีคำอ้างวันวาน
จึ๋งได้สำนึกตรึกตรอง
สัญญาทั้งผองมองผ่าน
ยกโทษลูกนิดคิดพาล
1471
11
0
หน้าส่วนตัว
