รดา
เพราะฉัน ต้องทำ..เท่านี้
หัวใจล้อมกล่อมขวัญให้คลายเศร้า
เพียงคลายเหงาชั่วคืนตื่นคงหาย
ได้เห็นเธอแย้มยิ้มอิ่มใจกาย
มิคิดร้ายเพียงเท่านี้ที่ฉันทำ
มือประคองตระกองกอดพรอดคำรัก
ให้เธอพักเรื่องรุงรังฟังเรื่องขำ
หยุดชีวิตที่เคยเศร้าแหลกระยำ
ปล่อยความช้ำกลืนไปในทะเล
เพียงสัมผัสไรผมที่พรมหน้า
จูบเปลือกตาประทับไว้กันไขว้เขว
โอบกอดเธอทั้งหัวใจไร้ลังเล
ฟังคลื่นเห่ทะเลกล่อมล้อมสองเรา
เพียงเท่านี้ที่ทำไปไม่อาจเอื้อม
มิล้ำเหลื่อมรอยต่อเธอกับเขา
ซึ้งและย้ำคำว่ารักได้เพียงเงา
ทิ้งส่วนเว้าเป็นช่องหว่างอยู่อย่างเคย