ดาวอังคาs
ยังสะท้อนคำนั้น "ให้ฝันดี"
แต่คืนนี้ร้างไร้ได้ยินเสียง
ฝันเคยหวานวาบหวามตามสำเนียง
เหลือแค่เพียงฝันลมแล้งเสียดแทงใจ
จะผ่านค่ำคืนนี้ได้อย่างไรหนอ
เคยพะนอย้อนย้ำน้ำตาไหล
จากบอกรักเปลี่ยนวาจาเป็นลาไกล
เหมือนเปลวไฟแผดพร่าห้วงอารมณ์
นอนนับเลขเรื่อยไปให้สงบ
ไม่ประสบความฝันอันสุขสม
กลับยิ่งซ้ำดิ่งยามความระทม
แล้วจะข่มปล่อยวางได้อย่างไร
หยิบหนังสือมาอ่านหวังผ่านพ้น
ความสับสนที่ครอบครองมิผ่องใส
พยายามแค่นอ่านมิผ่านใจ
ฝืนเพียงไหนไม่จดจำซักคำเดียว
ครั้นจะเปิดเพลงฟังยั้งความเหงา
บทเพลงเศร้าเปล่งลำนำทำแปรบเสียว
แต่ละเพลงครวญเอ่ยเคยกลมเกลียว
มาลดเลี้ยวทิ้งขว้างปล่อยร้างลา
หวนสะ