โอ้แม่กลองมองแลไม่แน่ใจ เหตุไฉนในวันนี้น้ำมีมาก สองฝั่งแม่แลไปน้ำไหลหลาก เรือข้ามฟากยากนักจักแล่นมา ฉันจำได้ในวัยเด็กยังเล็กนั้น แม่สวยสันฉันเห็นน้ำต่ำนักหนา มองทางไหนใกล้ไกลไปสุดตา เรือพายมาแล่นผ่าน้ำงามล้ำจริง หาดทรายขาวยาวเรียงเฉียงเลียบฝั่ง พืชสะพรั่งฝั่งคดเคี้ยวเขียวสวยยิ่ง เรือขุดทรายจอดรายไปใกล้ตลิ่ง ผู้คนวิ่งชิงลงน้ำฉ่ำกระเซ็น ครั้นมีเขื่อนบิดเบือนไปไร้ราศี น้ำล้นปรี่รี่ไหลหาดไม่เห็น เหมือนแม่กลองร้องไห้ให้ลำเค็ญ มองแลเห็นเป็นน้ำตาน่าเศร้าใจ