มือที่เคยเกาะกุมกันนั้นแสนอบอุ่น เสียงพูดคุยที่เคยคุ้นและรอยยิ้มนั้น ทั้งสีหน้าแววตาที่บอกว่าเธอรักกัน ไม่อยากเชื่อเลยว่าฉัน จะไม่มีวันได้มันกลับมา ยิ่งอยู่ใกล้ กลับเหมือนยิ่งไกลและเหินห่าง ระยะทางระหว่างใจ คงไกลเกินคว้า เธอมีเขา ฉันไม่มีใคร ให้ซับน้ำตา จะเรียกร้องวันเวลา กลับมาอย่างไร... เก็บซ่อนความเจ็บช้ำแล้วยิ้มทั้งน้ำตา มันปวดปร่าอยู่ข้างในหัวใจนี้ เธอคงเข้าใจ ว่าเราจากกันไปด้วยดี แต่คนที่ยืนอยู่ตรงนี้ จะอีกกี่ปีที่จะลืมเธอ...