ลัลลบาย
ทุกครั้งที่นั่งจ้องต้องหมองเหม่อ
เพราะฉันรู้เสมอเธออ่อนไหว
และก็รู้ว่าเธอคงเปลี่ยนไป
รักเราดูห่างไกลเข้าทุกที
ฉันไม่รู้จะต้องทำอย่างไร
ไม่ให้เธอจากไปไม่ห่างหนี
ความรู้สึกเย็นชาที่เธอมี
มันมากขึ้นทุกทีที่ผ่านไป
เธอคงเบื่อตรงนี้จึงหนีห่าง
แม้ฉันทำทุกอย่างมากแค่ไหน
การกระทำตอกย้ำเธอหมดใจ
เพราะว่าเธอมีใครให้กล้ำกลืน
รู้ชะตาเราสองต้องแยกทาง
เพราะรักดูจืดจางอย่างสุดฝืน
ที่จะรั้งเธอไว้ให้กลับคืน
เธอมีใครคนอื่นอยู่อีกคน
เพราะว่าเธอซุกซ่อนความอ่อนไหว
เลยทำให้หัวใจดูสับสน
เลยปันใจมอบให้ได้ร้อนรน
จึงไม่ทนกับฉันอีกต่อไป
เฝ้าทบทวนเหตุการณ์ที่ผ่านผัน
ที่ทำให้เรานั้นต้องห