น้ำผึ้งป่า
ชีวิตโหด อยากโดดให้ รถไฟทับ
บดขมับ บี้ขมอง กองขยุย
ให้หัวใจ สี่ห้องแหลก แตกกระจุย
ใจชุ่ยชุ่ย ให้ใคร ก็ไม่เอา
เกิดชาติก่อน คงทำ กรรมชั่วแยะ
จึงเหมือนแพะ รับบาป อาบกรรมเก่า
หน้าขี้ริ้ว ราวปีศาจ บาดใจเรา
ฐานะเล่า ก็ต่ำต้อย ด้อยทุกทาง
แบ๊งค์ร้อย เป็นอย่างไร ไม่เคยจับ
เคยแต่นับ แบ๊งค์ยี่สิบ เหรียญสิบบ้าง
วันนี้อิ่ม พรุ่งนี้อด หมดหนทาง
คนเคียงข้าง โธ่เอ๋ย ไม่เคยมี
ยิ้มหัวเราะ สิ้นปี มีหนึ่งครั้ง
นอกนั้นนั่ง เช็ดน้ำตา มาเต็มที่
นอนเอามือ ก่ายหน้าผาก ยากทั้งปี
พอกันที ที่ต้องสู้ ไม่รู้วาย
ชีวิตโหด ขอโดดให้ รถไฟทับ
หลับตานับ หนึ่ง..สอง.. ปอ
หน้าส่วนตัว
664
5
0
