ไม่เคยได้ฝันดีอย่างใครเขา ตื่นมาเหงากับเงาของความหลัง หลังเที่ยงคืนกล้ำกลืนน้ำตาพัง ค่อนคืนยังนั่งพร่ำเพ้อเพียงเดียวดาย ไม่อยากเป็นเช่นนี้ที่ยังเป็น หากซ่อนเร้นเช่นนั้นคงจะสาย คนผ่านมาทายทักก็มากมาย ยังทำคล้ายกายใจเหมือนไม่แคร์ เนื้อโดยแท้แคร์กว่าเป็นไหนๆ คนผ่านมาอย่าผ่านไปโปรดแยแส นานแค่ไหนที่หัวใจขาดคนดูแล อย่าเพียงแค่ผ่านมาแล้วผ่านเลย หลังเที่ยงคืนไม่ฝืนกล้ำกลืนเก็บ ความหนาวเหน็บในใจไอระเหย จากคืนนี้มีรักอุ่นอย่างเคย หัวใจเอยจงอย่า....ปิดกั้นตน