อรรธนิศา
สายฝนพรำฉ่ำฟ้าอุราหม่น
นึกถึงคนจะอำลาน้ำตาไหล
เคยร่วมงานกันอยู่ร่วมรู้ใจ
ต่อนี้ไปท่านคงว่างต้องวางมือ
กว่าหลายปีที่ผ่านถึงงานหนัก
พวกเรารักร่วมใจไม่เคยถือ
งานจะหนักงานจะเหนื่อยเราฝึกปรือ
เพราะนั่นคือหม้อข้าวเลี้ยงเรามา
เห็นดอกปีบร่วงหล่นบนลานกว้าง
ให้อ้างว้างดวงจิตเป็นหนักหนา
เหมือนท่านจากจรไปไม่ย้อนมา
หมดเวลาหน้าที่มีต่อกัน
ขอท่านโปรดวางใจในเรื่องงาน
เราจะสานงานต่ออย่างสร้างสรรค์
เป็นหน้าที่พวกเราต้องช่วยกัน
ให้งานนั้นสำเร็จเสร็จดังใจ
ขอท่านจงพักผ่อนอย่างสบาย
เราทั้งหลายขอส่งจิตอันสดใส
ขอให้สิ่งท่านยึดถืออยู่ในใจ
ส่งผลให้สบายจิตนิจนิรันดร์
ขออำนาจสิ่งศักดิ์สิทธิ์
11149
0
0
หน้าส่วนตัว
