เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย
เธอนะเธอ เข้ามา วิ่งในหัว
ไม่รู้ตัว หรือว่า ฉันหวั่นไหว
วิ่งอยู่ได้ ไม่เหนื่อยบ้าง หรืออย่างไร
วิ่งวนไป วนมา คิดถึงจัง
จะกวาดบ้าน ถูบ้าน หรือปัดฝุ่น
หน้าเธอวุ่น เวียนแวะ คล้ายของขลัง
ที่เสกมา โดนซ้ำซ้ำ อย่างจังงัง
กะละมัง มองไป ยังเป็นเธอ
คิดถึงนะ แต่ไม่อยาก จะโทรหรอก
มิแกล้งหยอก หยอดรักแล้ว แกล้งให้เพ้อ
รักของฉัน ยังคงมอบ มิเผลอเรอ
คิดถึงเธอ ทุกเวลา ทุกนาที
แต่ฉันว่า เอาเวลา ที่จะโทร
เด็ดดอกโหน ทำแกง หรือเล่นผี
จูงคนแก่ ข้ามถนน ก็เข้าที
เวลานี้ ไปทำดี ได้มากมาย
อีกทั้งนั้น มันเปลืองค่า โทรศัพท์
ที่แม่รับ จ่ายแทน เปลืองตังค์หลาย
อยากช่วยแม่ ประหยัด นะคุณชาย
คุยให้หา
1033
14
0
หน้าส่วนตัว
