ไผ่ดำ
...เสียงรำพรรณ ต่อว่า คนเคยรัก
ที่หาญหัก ใจเธอ ให้เป็นผง
ทั้งที่มอบ กายใจ ให้มั่นคง
ยังทำลง สงสารเธอ จนเผลอใจ
...พอหรือยัง พ่อนักบุญ ใจแสนคด
ทำเหมือนโกรธ เธอมา แต่ชาติไหน
เธอเจ็บช้ำ นอนซม ขมฤทัย
ไม่เห็นใจ ก็อย่าได้ ไปราวี
...น้องเป็นหญิง เกียรติศักดิ์ศรี ก็มีอยู่
แสนหดหู่ ใยทำเธอ ถึงเพียงนี้
เอาคำหวาน มาหว่านล้อม กล่อมฤดี
พอเสียที พลาดท่า ก็ลาไป
...อย่าทำตัว เป็นนักบุญ เที่ยวหลอนหลอก
น้องเขาช้ำ เขาชอก มากแค่ไหน
ให้มองเห็น ตัวตน เป็นอย่างไร
เขาจะได้ ไม่หลวมตัว ให้ซ้ำเติม
...น้องเขากรวด น้ำให้ รับไว้นะ
ชาติหน้าอย่า จองกรรม ทำเหมือนเริ่ม
แรกรักกัน นานหน่อย ปล่อยเหมือนเดิม
อย่
1057
3
0
หน้าส่วนตัว
