nonattis
เศร้ากระไร ใครเขา ทำเจ้าเจ็บ
เหมือนตะเข็บ เหน็บในใจ ให้ขื่นขม
หน้าระรื่น แต่อื่นใด ในอกตรม
ใครเขาสม น้ำหน้า หรืออะไร
เปล่าหรอกนะ ที่ถามมา อย่างอาสัญ
ฉันเพียงหลง คารมครัน ใจหวั่นไหว
ครั้นพอทราบ อาบความจริง เลยนิ่งใน
ก็เพราะใคร ในความฝัน มันต่างลาย
แล้วความหลง คงทำให้ ใจคลายเหงา
เพียงบางเบา เจ้าก็สร้าง ความสดใส
หากความจริง เขาไม่รัก เราจักตาย
พี่อยากให้ น้องเข้าใจ ให้แยกความ
คงจักใช้ ให้เวลา พาหลุดพ้น
ช่วยเดินดล คนผิดหวัง อย่าผิดซ้ำ
มองแต่โลก ความจริง อิงหนุนนำ
โลกมีแง่ เงื่อนงำ ต้องย่ามใจ...
"...การที่เราได้พูดคุยกันใช่ว่าเขาจะเป็นคนดีอย่างที่เราคิดไม่
ต้องเรียนรู้