poohkan
ความอยากได้มีอยู่ไม่รู้สิ้น
เฝ้าถวิลโหยหาน่าเศร้าหมอง
คิดสิ่งใดไม่ได้ดังใจปอง
หมายมั่นต้องขันแข่ง แก่งแย่งมา
ไม่ใส่ใจใครอื่น ฝืนทนทุกข์
เพียงตนสุข สมมาด ปรารถนา
เห็นเขาเจ็บร้าวรวด ปวดอุรา
ยังดีกว่าตนแพ้ แก่ผู้ใด
มุ่งแข่งขัน ฝึกฝนเพื่อตนเด่น
ให้โลกเห็น ข้าฯ นี่แหละ แน่แค่ไหน
เทคโนโลยี นวัตกรรม ก้าวล้ำไป
ด้วยเพราะใช้ปัญญา ข้าฯ สร้างมัน
จะตึกสูงตระการ ตระหง่านฟ้า
จะเวหา กว้างใหญ่ ไม่เคยหวั่น
ปมปริศนา ยาก ง่าย ไม่สำคัญ
ต้องบากบั่น หาวิธี มาคลี่คลาย
สัตว์สังคม ผู้เจริญเดิน สองขา
มีภาษา เป็นเครื่องมือสื่อความหมาย
มีสมอง คิดลู่ทางสร้าง - ทำลาย
แต่ลืมค
1395
4
0
หน้าส่วนตัว
