สเลเต
เพราะมีชีวิตที่ต้องเดินทางอยู่เสมอ
เพื่อเรียนรู้เรื่องราว
และทำความเข้าใจในผู้คน
ทำให้ไม่เคยมีโอกาสอยู่บ้าน
ไม่เคยได้ปลูกต้นไม้ใบหญ้า
ไม่เคยได้ทักทายกับไม้ดอก.....ไม้ผล
จวบกระทั่งเมื่อวิถีชีวิตเปลี่ยน
ได้มีโอกาสอยู่บ้านมากขึ้น
จึงได้เห็นการผลิบานของไม้ดอก
ได้รับรู้ว่า...
มือที่เปื้อนดิน
เพราะการปลูกต้นไม้นั้น
นำความอิ่มเอมมาสู่หัวใจ
ได้ค้นพบว่า
ยามที่หัวใจร้อนรุ่ม
ว้าวุ่นและสับสน
ก็ผ่อนคลายลงได้
ด้วยต้นไม้ ใบหญ้า
ยามที่บาดเจ็บจากผู้คน....
ก็ยังได้อาศัยความงามของไม้ดอก
คอยปลอบประโลมหัวใจให้ชื่นฉ่ำ
เมื่อได้ยินและได้ยลสรรพสำเนียง
แห่งธรรมชาติอันยิ่งใหญ่เฉกนี้
จึงได้ตระหนั