ว.ม.เกษม
ชีวิตคนเรา มีสุขมีทุกข์
เป็นเพราะความสุข เราจึงอยู่ได้
ความทุกข์นั้นหรือ คือการวัดใจ
ปะปนกันไป คือชีวิตคน
แรกตื่นดูโลก เราก็ร้องไห้
จะหลีกอย่างไร จึงจะหลบพ้น
ชีวิตวุ่นวาย มิคลายทุกข์ทน
ความสุขแห่งตน จะหาอย่างไร
ต่างคนไขว่ขว้า ค้นหาความสุข
โอ้ความสนุก เจ้าไปอยู่ไหน
เขย่งมองฟ้า ค้นหาไกลไกล
จนหลงลืมไป อยู่ใกล้ใจเรา
ที่เท่ากำปั้น ขยันเคลื่อนไหว
นั่นคือหัวใจ ทำไมหงอยเหงา
เพราะเมื่อไม่รู้ สุขในใจเรา
ชีวิตจึงเศร้า เพราะหาผิดทาง
หลับตาสักหน่อย ค่อยๆหายใจ
ให้ความสดใส ไหลผ่านใจบ้าง
แล้วจะพบว่า ความ