พู่กันของหูกวาง
คนเราตอ้งมีความหวัง
จงมองความผิดพลั้งเป็นเพียงบทสอน
เป็นขั้นก้าวสู่ความสำเร็จดังไฟฟอน
เก็บความเจ็บช้ำร้าวรอนไว้ใต้ใจ
จงลูกขึ้นอย่างผู้แพ้
ความล้มเหลวก็เพียงแค่..เรื่องไร้ความหมาย
จะร้ายจะดี..มันขึ้นอยู่ที่จะคิดยังไง
จะยอมเบี่ยงเป็นผู้พ่าย..หรือก้าวไปเป็นอยู่ยิ่งยง
ไม่ใช่ที่หนึ่ง..ถึงจะเป็นที่สุดท้าย
ใช่ว่าไม่อาจบินไป..ก้าวไกลดั่งหาญหงส์
ด้วหัวใจที่เข้มแข็ง..และเรี่ยวแรงที่ทรนง
จะทำให้ผู้แพ้มั่นคง..ยืนยงไม่พังทลาย
เพื่อพลิกฝื้นกำลังใจยามอ่อนล้า
เงยหน้าขึ้นมามองหา..ความหวังครั้งใหม่
อนาคตข้างหน้า..คงกว้างเกินกว่าจะเข้าใจ
แต่