บินเดี่ยวหมื่นลี้
..๏ มีลำธารกั้นกลางระหว่างฝั่ง
อีกน้ำยังเชียวกรากมิขาดสาย
สตรีหนึ่งหวังข้ามแต่คร้ามกาย
กลัววางวายด้วยแรงแห่งสายชล
จนล่วงเลยบ่ายคล้อยยังคอยท่า
แรงธาราเบาบางบ้างสักหน
แต่ก็ไร้สิ้นทางช่างอับจน
คงต้องทนว่ายข้ามตามแรงมี
เผอิญสองสาวกองค์อรหันต์
จักพากันข้ามชลที่ล้นปรี่
จึ่งถามไถ่ไปยังอิสตรี
เจ้ารอรีทำไมไม่ข้ามธาร
นางตอบถ้อยพระคุณเจ้าข้าเขลาขลาด
กลัวแรงสาดกราดเกรี้ยวเชี่ยวละหาน
หากจบชีพกลางห้วยม้วยวิญญาณ
อันการงานพ่อและแม่ใครแลดู
พระคุณเจ้าผู้ชราคราสดับ
จึ่งเอ่ยกับสีกาอย่าอดสู
เราจักพาข้ามหนองอีกคลองคู
เพื่อเจ้าอยู่กับพ่อแม่แก่ชรา
จึงให้นางขี่หลังดั่งเด็กน้อย
แล้วค่อยค่