รอยยิ้มบางๆของฉัน ใครจะรู้ว่ามันต้องฝืนแค่ไหน ต้องทนเจ็บเวลาเห็นเธอกับใครๆ กลั้นน้ำตาไม่ให้ไหลทั้งที่ช้ำเกินทน ฝืนยิ้มให้ดูเข้มแข็งกว่าที่เป็น แล้วเก็บน้ำตาเย็นๆไปร้องไห้กับสายฝน ถามหัวใจเจ็บมากไหม..ที่เขาไม่เข้าใจตน แล้วก็ได้คำตอบ...... อย่าเลยใจอย่าสับสนเพราะใครบางคนที่หมดใจ จะเข้าไปถามซึ่งๆหน้า ว่าที่ผ่านมาเคยรักฉันบ้างไหม จากนี้จะไม่กลัวไม่ว่าเธอจะตอบมาว่าไง ฉันก็พร้อมเตรียมใจหากเธอจะไปแค่บอกกัน ฉันจะยิ้มรับคำตอบช้ำๆจากปากเธอ