ชมพูภูคา J.
๑ หนาวเนื้อ...ห่มเนื้อ...ฤาหายหนาว
ค่ำคืน...ดาวสวย...ห่มฟ้าใส
คนจร...เหน็บหนาว...แทบขาดใจ
เงาไม้...ห่มแทน...แนบเนื้อนวล
๑ แรมรอน...อ่อนล้า...เรี่ยวแรงอ่อน
เอนกาย...หนุนนอน...หอมกลิ่นหวล
หมอกพราว...พร่างพราย...กายรัญจวน
คร่ำครวญ...ปริ่มปร่า...น้ำตาริน
๑ เก็จแก้ว...ส่องประกาย...ปลายยอดหญ้า
เก็จน้ำตา...พร่าพราย...กรายใกล้สิ้น
ทั้งเช้าค่ำ...ทำมา...หาเท่ากิน
มิยลยิน...สะสม...ทรัพย์สินใด
๑ ทิ้งตะวัน...ฝันสุดท้าย...ละลายน้ำ
ฝากลำธาร...สายธารา...ให้หลั่งใหล
เหนื่อยนักฝัน...ยิ่งถลำ...ยิ่งห่างไกล
ขอเพียงหัวใจ...โบยบิน...เท่านี้พอ
ชีวิตร่าเริง
ใครๆ ย่อมใฝ่ฝันจะมีชีวิตแบ