นายธนา
ถูกโซ่ตรวนตรึงมิต่างอย่างกับทาส
ถูกอำนาจครอบงำนำมุสา
หลงเสน่ห์เล่ห์เพลินของเงินตรา
เป็นขี้ข้าวัตถุนิยมชมชอบใจ
สั่งสมซึ่งสิ่งไร้ในสาระ
มุมานะหาของสนองใคร่
ละเลยการทำดีมีน้ำใจ
แก่งแย่งกันเป็นใหญ่ในแผ่นดิน
หลงอำนาจหลงวัตถุหลงเงินตรา
ใช้ชีวิตใฝ่หาแต่ทรัพย์สิน
จิตก่อกรรมกายทำร้ายใจโกงกิน
จนหมดสิ้นไม่เหลืออะไรในโลกนี้
มนุษยทาสตกอำนาจกิเลสมาร
มิอาจต้านหลีกพบหรือหลบหนี
ไม่มีทางหลุดพ้น ณ หนนี้
ตราบใดที่ใจยังใฝ่ไม่บางเบา
วัตถุกลายเป็นเครื่องพันธนาการ
สั่งสันดานมนุษย์สุดโง่เขลา
บังคับแขนบังคับขาให้คว้าเอา
และคอยเฝ้าทำชั่วไม่กลัวกรรม
906
7
0
หน้าส่วนตัว
