บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
ฟังเธอเล่าข่าวสารการเป็นอยู่
สุดหดหู่สู้ไปเหมือนไร้ค่า
งานขัดข้องหมองจิตคิดระอา
มิรู้ว่าจะแก้ด้วยแง่ใด
โอ้ทรามวัยในฝันสุดหวั่นจิต
ค่อยค่อยคิดพิจารณาใหม่
ผู้ทุกข์หนักหลักลอยคอยงานไป
ยิ่งยากไร้ไม่มีที่พังพิง
เหนื่อยเอาการงานหนักพักผ่อนบ้าง
ค่อยหาทางอย่างผู้เรียนรู้ยิ่ง
อย่าหุนหันพลันด่วนควรประวิง
เอาแต่วิ่งเหนื่อยนะระวังตัว
ถ้าเรายังเข้มแข็งและแกร่งกล้า
จะจัดหาอะไรได้ถ้วนทั่ว
ถ้าหมดแรงแกร่งกล้าพาหม่นมัว
เหมือนเรือรั่วซ่อมแล้วค่อยแจวไกล
แทบทุกคนบนโลกมีโศกเศร้า
มีทุกเคล้าเช้าค่ำแทบร่ำไห้
แต่ต้องอยู่สู้ทนดิ้นรนไป
ตามวิสัยได้มาฟันฝ่าเดิน
อย่าฝืนแล่นเรือไปไม่ได้ซ่อม
มวย