โอ้ต้นรักหักโค่นโดนขุดราก เหลือแต่ซากกอแห้งแขนงเหี่ยว ยืนโอนเอนรอฝนอยู่ต้นเดียว ยามเดือนเสี้ยวส่องเงาดูเซาซบ เพราะปลูกในทรายแห้งจึงแล้งโหย ดอกก็โรยใบก็ไหม้ไสลสลบ เกินจะช่วยเยียวยาเมื่อมาพบ จำฝังกลบหมกหินใต้ดินดาล แล้วจะกรอบร่วงหล่นป่นเป็นผง แล้วจะคงหายลับไร้ขับขาน แล้วคงจางหายสิ้นจากวิญญาณ แล้วตำนานจะผ่านไปดั่งสายลม โอ้..ต้นรักหักโค่นโดนขุดราก เกินจะฝากใจห่วงสู่ห้วงขม เป็นเพียงรอยแปร่งปร่าในอารมณ์ คงมิสม..ค่าใจ..จะใฝ่จำ ขอบคุณภาพจาก Internet ค่ะ