แม้แผ่นดินจะพับทบกลบถึงหน้า แม้แผ่นฟ้าจะโถมทับชีพลับหาย แม้แผ่นน้ำจะซัดผ่ามา มลาย แม้ชีพวายมิอาจกั้นฉันและเธอ ถึง เวลาโลกนี้มีจำกัด วัน คืนผลัดเปลี่ยนผันกันเสมอ ที่ รอคอยไม่ไร้ค่าเพราะว่าเธอ ช่วย เสนอสนองรักพักหัวใจ ให้ ชีวิตมีสีสรรในวันว่าง ไม่ อ้างว้างทุกข์ระงมขมหมองไหม้ เหงา โดนขับไปอยู่ดูแสนไกล ใจ เหลือให้ทั้งสี่ห้องเป็นของเธอ อยากเอาไปอ่านออกเสียงดังๆข้างหูแฟน แต่ไม่รู้เธอหายไปไหนซะแล้ว ^_^
1204
2
0
หน้าส่วนตัว
