เมืองอมรนอนคว่ำหงายใต้ฟ้าหม่น นครคนล้นเมืองเรื่องหลากหลาย แดดก็บ่นฝนก็ท่วมอ่วมอรทัย เช้าค่ำสายบ่ายเย็นย่ำยินร่ำลือ เช้ากี่หนคนตื่นหมดรถตื่นติด ถามชีวิตคิดแข่งไปที่ไหนหรือ ค่อยๆ ก้าวสาวช้าไว้มิได้ฤา จะยึดถือมือแบกบ่าภาระใด คนก็กดรถก็เบ่งตะเบ็งแข่ง กระชากแรงแกร่งกว่าเขาเข้าวินไหน ช้าหลบซ้ายเร็วป่ายขวาปาดหน้าไป เสียงร้องไล่ตะเข้น้อยลอยเต็มเมือง สองประตูสิบหน้าต่างยังว่างอยู่ ลองยืนดูสู้เบียดนิดหน้าซีดเหลือง ใครบ่นแจมพี่แถมป้ายอย่าได้เคือง เขื่องเจอเขื่องเรื่องไม่จบนับศพรอ
1966
2
0
หน้าส่วนตัว
