เหมือนมีเมฆคอยบดบัง ชีวิตเธอยังมืดมัว... เล่นละครตั้งหลายฉาก.. สวมหน้ากากตั้งหลายตัว... มีทั้งดีและเลวชั่ว... เข้าพัวพันกับชีวิต... แล้วก็จากไป.. เหมือนไม่มีอะไรต่อกัน... ชีวิตเธอจึงแหลกเหลว.. ไม่เหมือนเปลวไฟในคราวก่อน.. จะมีก็แต่.. ดวงใจใกล้ขาดรอน.. กับบทกลอนน้ำเน่าที่กล่าวมา...
1641
12
0
หน้าส่วนตัว
