จะสอยดาวสาวเดือนที่เกลื่อนหาว มอบน้องสาวเจ้าแซมแจ่มพิสุทธิ์ แม่เพ็ญโสมโฉมยงอนงค์นุช จงผ่องผุดเพริศพริ้งกว่าหญิงใด แม้เจ้าอยู่สุดหล้าไกลกว่านี้ แม้วิถีชีวิตลิขิตไฉน พี่จะขอส่งใจไปถึงใจ เมื่อวันใดที่เจ้าต้องเศร้าตรม จงคิดถึงบทกลอนที่อ่อนหวาน เคยขับขานให้น้องปองสุขสม เคยขับกล่อมหัวใจคลายระทม ฝากสายลมผ่านฟ้าดาราเดือน พี่เป็นเพียงภาพนามในความฝัน อาจหายไปตามวันที่ผันเคลื่อน ความทรงจำคงจางและลางเลือน อาจจะเหมือนสายลมที่ผ่านไป