นางฟ้าซาตาน
คิดถึงสองมือที่เคยโอบอุ้ม
คิดถึงกลิ่นหอมอบอุ่นของใครคนนั้น
คิดถึงเสียงอ่อนโยนคอยปลอบประโลมในคืนอันเงียบงัน
คิดถึงคืนและวันที่เคยอยู่ด้วยกันในวันวาน
คิดถึงผ้าม่านสีส้ม
คิดถึงโต๊ะกลมหน้าบ้านสีหวานๆ
คิดถึงสนามหลังบ้านในวันดอกไม้บาน
คิดถึงตะกร้าสานใบใหญ่ริมทางเดิน
คิดถึงวันคืนที่ไม่มีทางย้อนกลับ
คิดถึงเธอยิ่งนัก..นับวันเรายิ่งห่างเหิน
คิดถึงด้วยหัวใจสัมผัสได้ถึงความรักที่ไม่ขาดไม่เกิน
คิดถึง..จนไม่อาจประเมินได้ว่ามากเท่าไร
++++++++++++++++++++++++++
ไม่อาจเห็นเธอได้ด้วยสายตา
รูปกายที่อยู่ตรงหน้าเลือนหายเพราะสังขารผลักไส
ทุกครั้งที่รู้ได้ว่าเธอมา...