ลำน้ำน่าน
ในเวลาเนิ่นนานที่ผ่านผัน
มหัศจรรย์แห่งใจฝันใฝ่หา
ความแข็งแกร่งไฟฝันอย่าพลันลา
ธารน้ำตาอย่าเพิ่งบ่าออกพร่าใจ
บนหนทางพบสว่างบ้างมืดมัว
จิตสลัวแม้หนักหนาอย่าร่ำไห้
ท้าโถมทุกข์ผ่านพ้นดั้นด้นไป
พบกับใครคนหนึ่งซึ่งปลายทาง
ดอกไม้ป่าบานเรียงเยี่ยงมิ่งมิตร
เป็นเงาจิตยามด่างพร้อยคอยแผ่วถาง
บานเผยค่าดอกดินข้างริมทาง
ใจอ้างว้างพลันศรัทธาเริ่มท้าทาย
ความเจ็บปวดรวดร้าวที่เฝ้าแฝง
เริ่มอ่อนแรงดาวดิ้นสิ้นความหมาย
ปัสสิทธิ์แผลงฤทธิ์เข้าครองกาย
ดั่งอุบายลวงร้ายให้กรายลา
ขอสงบรำงับกับความจริง
สรรพสิ่งจึงเผยงามอย่างอุษา
เกลี่ยเกรียวรักมาอาทรในแววตา
สัมผัสค่าศรัทธาแห่งจิตใจ
วอนพิรุณบนฟ
963
4
0
หน้าส่วนตัว
