ดอกไม้ดินเบ่งบานยามฝนพรำ ดินอุ้มน้ำชุ่มฉ่ำชุบบุปผา ดอกไม้ดินบานงามชวนชื่นตา เพิ่มคุณค่าดอกไม้ใกล้ใกล้มือ เจ้าดอกไม้ประดับกับแผ่นดิน น่ายลยินกลิ่นหอมพร้อมสร้างชื่อ ดอกหญ้าปล้องครองใจใครเล่าลือ นำเป็นสื่อถือรักที่งดงาม แม้ดอกหญ้าค่ามีที่ผลตอบ บางคนชอบแปรค่าพาเหยียดหยาม ถือกำเนิดต้อยต่ำนำคิดตาม ไร้เกียรติความถิ่นอยู่ชูหน้าตา ดอกหญ้าปล้องต้องเฉาอย่างสิ้นศักดิ์ บทนี้เป็นวัฎจักรซ่อนปัญหา คนนับถือเกียรติศักดิ์เน้นตีตรา คิดเป็นกติกาค่าเพียงดิน