เราจะเป็นเช่นไรเมื่อไร้รัก คงหน่วงหนักหน่วงจิตชีวิตเอ๋ย วังเวงแว่วความช้ำผ่านรำเพย ลมเจ้าเชยความหมองผ่าวสองตา รู้ทั้งรู้แต่จิตยังคิดค้าน เพราะรสหวานน้ำคำยังล้ำค่า ทั้งโศกซึ้งทึ้งรุมสุมอุรา เหนื่อยจริงหนา...ความรักอยากพักใจ แต่ยิ่งซ่อนทุกสิ่งเพื่อวิ่งหนี รักยังรี่...เหมือนรู้เราอยู่ไหน เหมือนอยากเห็นวงหน้าทุกคราไป แจ่มอยู่ในจิตฝัน...ทุกวันคืน จึงไม่อยากเผลอใจอยู่ใกล้ชิด กลัวชีวิตสั้นสั้นจะพลันตื่น หากมีรักถักสร้างอย่างยั่งยืน จะไม่สน...ใครอื่นบนผืนดิน
1485
2
0
หน้าส่วนตัว
