หน้าส่วนตัว
เป็นคนดีมีนํ้าใจให้ทุกสิ่ง
กลับเดินทิ้งหนีไปใจเบาโหวง
ลุกไม่ขึ้นแผ่นดินเริ่มเคลงโคลง
คราบนํ้าตาเปิดโปงความร้าวราน
ดวงตะวันลับลงตรงปลายฟ้า
คนตรงหน้าหายไปใจเรียกขาน
กลับมาก่อน กลับมาก่อน ก้องกังวาน
รอจนนาน เธอไม่มา จึงเข้าใจ
ดวงตะวันคงไม่คิดจะคืนฟ้า
เธออำลาไม่คิดจะเริ่มใหม่
ที่ควรทำอย่างที่สุดคือลืมไป
ดับภาพฝันอันสดใสในราตรี...
731
0
0
