zilver
สักคำเพียงพร่ำเอ่ยคำว่ารัก
สักครั้งเพียงเธอรู้จักความห่วงหา
อีกสักครั้งเพี่ยงเธอใส่ใจบ้างในบางครา
เพียงสักเวลาที่พบหน้าเธอเอ่ยรักกัน
อาจมีบ้างเวลาที่อยู่เคียงใกล้
ก็เป็นเพี่ยงสิทธ์ของใจที่จะคิดฝัน
ไม่ได้คิดเกินเลยแค่อยากเอ่ยว่ารักกัน
แค่เพียงเท่านั้นใจฉันก็เพียงพอ
ยามอยู่ใกล้หัวใจฉันเริ่มหวั่น
เริ่มผูกพันหัวใจมันเฝ้าร้องขอ
รักไม่ได้แต่ใจมันยังเฝ้ารอ
แค่เพียงใจอยากต่ออยากขอเป็นคนถัดไป
รู้สึกดีเกิดขึ้นกับใจดวงนี้
ไม่เคยรู้ว่าสิ่งดีดีมันเริ่มเกิดตอนไหน
คงเป็นความใกล้ชิดคอยเชื่อมติดห้องหัวใจ
ทำให้เราเริ่มหวั่นไหว จนบางสิ่งข้างใน
มันเริ่มเปลี่ยนแปลง