เฮาชาวดอย
แสงแห่งครูจันทร์แรมจักแจ่มดิน
กลางพายุโหมแรงแห่งปัญหา
กลางกฎหมายมาตราว่าครูเถื่อน
สูงส่งแห่งคุณธรรมยังย้ำเตือน
ครูจึงเคลื่อนพัฒนาปัญญาไทย
กลางตลาดค้าหญิงสิ่งเสพย์ติด
หนึ่งความคิดแน่วแน่จักแก้ไข
หนึ่งแรงเทียนหนึ่งศรัทธากล้าก้าวไป
ล้านอำไพอำนวยด้วยมือครู
ไม่มืดดอกคืนแรมจักแจ่มแจ้ง
จักแจ่มแสงปัญญากล้าต่อสู้
นามนี้ว่าจันทร์แรม ศิริคำฟู
จักกอปรกู้คืนแรมให้แจ่มตา
ถึงความรู้ครูนั้นชั้น ป.สี่
แต่สิ่งนี้ใช่กีดกันเป็นปัญหา
แม้มิได้สอนศิษย์ด้วยวิทยา
แต่ก็สอนให้รู้ค่าความเป็นคน
เราทบทวนปริญญามีค่าไฉน
มีน้ำใจที่ปริญญาน่าฉงน
ปริญญาคือชั้นปัญญาชน
อุทิศตนทำอะไรที่ได้มา