หมอกจาง
บนใบหญ้า
ฉันเห็นฟ้าทั้งฟ้าสะท้อนเงา
มองเห็นรูปรางเลือนของเมฆขาว
ที่ไหวสั่นทุกคราวเมื่อลมพัด
บนใบหญ้า
โยกไหวระยิบมาเมื่อไกวกวัด
สะท้อนเงาแช่มช้าทว่า-ชัด
เป็นรูปร่างเหมือนจัด-เหมือนจงใจ
ทีละเล็ก-ทีละน้อย
เมื่อร่วงหล่นก็ค่อยหยดมาใหม่
จนดาษดาบนใบหญ้าทุกทุกใบ
ด้วยน้ำค้างหยดใสกระจ่างตา
ฉันเห็นเธอผ่านหยดถ้อย
ทุกคำพูดคำน้อยล้วนมีค่า
สะท้อนมุมให้เห็นถึง-เป็นมา
สะท้อนภาพจากวาจา-ใช่แสงเงา
เนิ่นนาน
ฉันผ่านวารและเวลาอย่างโง่เขลา
ฉันผ่านวันที่หนักและที่เบา
ผ่านเรื่องสุข ผ่านเรื่องเศร้า มามากมาย
ทุกครั้ง ยังมีเธอ
ตรงนี้ เสมอ อย่างงามง่าย
อบอุ่นในถ้อยคำที่ทักทาย
คุ้นเคยจนคล้าย
2422
8
0
หน้าส่วนตัว
