น้ำตาหมอก
เพลงเสภามากล่อมถนอมแนบ
ใจก็แทบสะท้านสะทึกถี่
หวานน้ำคำย้ำเตือนทุกเดือนปี
นึกถึงที่ที่จากมาไม่เว้นวาง
ว่า โอ้พิมนิ่มนวลของเณรแก้ว
เจ้าไปแล้วจะรำลึกถึงพี่บ้าง
ฤางามปลื้มแม่จะลืมน้ำใจจาง
แต่ครุ่นครางครวญคิดจนค่อนคืน
ลมหนาวหอบไอหนาวเมื่อคราวรุ่ง
ประทิ่นปรุงเปรียบคำร่ำสะอื้น
ขยับกรับรับทำนองต้องกล้ำกลืน
สุดจะฝืนใจรักจากแม่พิม
ประจงจูบลูบผมแล้วชมพักตร์
ช่าง น่ารักนวลเนื้อเจ้านิ่มนิ่ม
น้ำตาคลอเปี่ยมอยู่เรียมริม
เจ้าเยื้อนยิ้มสักหน่อยเถิดกลอยใจ
เจ้าหันหน้ามาหามองพี่บ้าง
จะเชยปรางเช็ดช้ำน้ำตาให้
ต่อแต่นี้พี่ไม่ร้างให้ห่างไก
7885
4
0
หน้าส่วนตัว
