ผู้หญิงสีม่วง
เหน็ดเหนื่อย..เหลือแสน
คับแค้น..จนล้นปรี่
หนักหนา..อ่อนล้าเต็มที
แรงกำลังที่มี..แทบหมดไป
ดุจกังหัน..หมุนคว้าง
ขาดลมนำทาง..หยุดเคลื่อนไหว
เหมือนน้ำหยด..รินรดกองไฟ
สิ้นเชื้อมอดไหม้..ใกล้ดับลง
แต่สิ่งใดไหน..ยืนยั่ง
มีวันผุพัง..เป็นผุยผง
เพียงตั้งจิต..คิดปลดปลง
พลาดพลั้งล้มลง..ยังคงลุกยืน
เมื่อลม..ยังพัดหวน
กังหันคงหมุนทวน..ดั่งเกลียวคลื่น
จุดไม้ขีดใหม่..แล้วใส่ฟืน
ถ่านเถ้ากลับฟื้น..คืน..กองไฟ..
หากท้อ..อย่าถอยสั่น
ล้มแล้วช่างมัน..ลุกสู้ใหม่
ขอเพียงมีฝัน..ไม่มีวันหมดไฟ
กำลังใจก่อเกิดได้..ไม่ยากเกิน
...................................