แล้วในวันที่รอคอยของฉันก็มาถึง ฉันจึงรีบกลับมาเพื่อพบหน้า แต่สิ่งที่ฉันเคยกลัวก็เกิดขึ้นมา และรับรู้ได้ว่าเธอเปลี่ยนไป ทุกคำพูดทุกการกระทำ เหมือนยิ่งตอกย้ำให้น้ำตาไหล ความรู้สึกฉันเริ่มพังทลาย แต่ยังทำท่ารับฟังได้เหมือนไม่มีอะไร เธอมองเห็นแต่ทีท่าที่ดูเข็มแข็ง ฉันแสดงออกเพื่อบดบังความอ่อนแรงของจิตใจ เพียงสร้างเกราะกำบังตัวเองเอาไว้ ไม่อยากให้ใครเห็นเปลือกในที่อ่อนแอ ฉันยิ้มรับกับความสุขของเธอ ที่ฉันได้พบเจอบนความพ่ายแพ้ เธอไม่เคยได้เห็นน้ำตาของความอ่อนแอ ไม่เคยเลยแม้แต่สักครั้งเดียว...