กลอน

กลอน โคลง กาพย์ยานี

กลอนดีๆนับแสนกลอนจากนักเขียนมากมาย ผู้ถ่ายทอดเรื่องราวความสุข เศร้า เหงา รัก จากคมความคิดสู่คมอักษร

บัณทึกบทที่4 การรอคอยที่ไร้ค่า

คะน้า

แล้วในวันที่รอคอยของฉันก็มาถึง
ฉันจึงรีบกลับมาเพื่อพบหน้า
แต่สิ่งที่ฉันเคยกลัวก็เกิดขึ้นมา
และรับรู้ได้ว่าเธอเปลี่ยนไป

ทุกคำพูดทุกการกระทำ
เหมือนยิ่งตอกย้ำให้น้ำตาไหล
ความรู้สึกฉันเริ่มพังทลาย
แต่ยังทำท่ารับฟังได้เหมือนไม่มีอะไร

เธอมองเห็นแต่ทีท่าที่ดูเข็มแข็ง
ฉันแสดงออกเพื่อบดบังความอ่อนแรงของจิตใจ
เพียงสร้างเกราะกำบังตัวเองเอาไว้
ไม่อยากให้ใครเห็นเปลือกในที่อ่อนแอ

ฉันยิ้มรับกับความสุขของเธอ
ที่ฉันได้พบเจอบนความพ่ายแพ้
เธอไม่เคยได้เห็นน้ำตาของความอ่อนแอ
ไม่เคยเลยแม้แต่สักครั้งเดียว...				
 970    6    0