อัลมิตรา
..๏ เห็นบินเดี่ยวปีกน้อยด้อยฤทธี
บินหมื่นลี้ข้ามแคว้นสู่แดนฝัน
ปากก็พร่ำสัญญาว่าผูกพัน
จึงข่มขวัญให้เห็นเป็นนัยนัย
สัญญาที่เลอะเลือนเห็นเกลื่อนกลาด
น่าอนาถเหลือเกินเจ้าเพลินใฝ่
อุตส่าห์เขียนคำพ้อรอรักใคร
จนมิอาจเปลี่ยนใจร่ำไห้ครวญ
เจ้าไม่เจียมหรือไรเราใคร่สอน
ชั้นเชิงอ่อนยังตะเบ็งเก่งกล้าสวน
รอให้โตอีกนิดค่อยคิดรวน
ตอนนี้ควรหรือไรให้ตรองดู
เปรียบทหารชั้นปลายแถวอยู่แนวหน้า
ทำหาญกล้ายามศึกเหิมฮึกสู้
ปะจอมทัพอัลมิตรากล้าพันตู
เงาหัวสูเหตุใดไม่เห็นมี
แค่ทหารถือดาบปราบต้นกล้วย
ฝีมือห่วยมองไปไร้ราศี
เจ้าอาสาหรือใครถีบรีบตอบที
เพราะศักดิ์ศรีมิควรค่ามาประลอง ๚ะ๛