เมฆนวลพราวสว่างกลางฟ้าแจ่ม แดดแตะแต้มเรียวรวงกระจ่างจ้า แพรสีทองระยิบระยับงามจับตา หยาดน้ำค้างนับแสนจากฟ้าส่องประกาย นกร้องเพลงขับขานรับวันใหม่ ปลอบใจไทยรู้รักสามัคคีก่อนจะสาย แดนดินนี้เคยสงบงามมากลับกลาย ดารารายพรายดวงร่วงรำพัน สายใจเจ้าพระยาบรรเลงบทเพลงพญาโศก วิปโยคสลายแล้วสูญสิ้นขวัญ แม่พระธรณีกรรแสงเศร้าสุดจาบัลย์ ฟ้าเงียบงันฤาจักสิ้นแผ่นดินทอง เทิดธำรงคือชาติ ศาสนา กษัตราเหนือดวงใจไททั้งผอง แล้วไยเล่าเจ้าไม่ใช้ปัญญาตรอง ว่าเราผองร่วมแผ่นดินแม่มาตุภูมิ....!