อินทรีทะเล
มองทะเลเห่คลื่นระรื่นพลิ้ว
เป็นรายริ้วม่านขาวอันพราวสม
ซัดซ่าดุจเพลงพิณรินพร่างพรม
โลมภิรมย์ทรายขาวอย่างยาวยืน
สูดอากาศวาดหวังอีกครั้งใหญ่
จักนำชัยจากเลกว้างอย่างแช่มชื่น
อดทนสู้รู้ขยันทุกวันคืน
สินในน้ำดาษดื่นนับหมื่นล้าน
เรือประมงแล่นกลางระหว่างสินธุ์
เอิบดวงจินต์ทรัพย์สมุทรสุดไพศาล
ต่อไปเราคงก้าวย่างอย่างเบิกบาน
จะปลูกบ้านในที่น้อยให้กลอยใจ
แล้วเหล่าปลาทั้งหลายในอวนกว้าง
พลันทอดร่างเป็นและตายภายเรือใหญ่
อีกไม่นานอาทิตย์ลับจะกลับไป
พร้อมรางวัลนำชัยให้ลูกเมีย
เจ้าดวงใจของพ่อคงรออยู่
ยอดพธูโฉมสุดาอย่าละเหี่ย
แม้นงานพี่สาหัสนักมักอ่อนเพลีย
เพื่อลูกเมียสุดที่รั
1896
2
0
หน้าส่วนตัว
