ราม ลิขิต
ตัดสินผินข้างบนทางแพร่ง
เกลียดรักหนักแรงจะแข่งขาน
คันชั่งตราชูเอียงดูการ
เที่ยงตรงคงฐานประการใด
ประเด็นเห็นได้ในมนุษย์
สามด้านพล่านผุดมิหยุดไหว
หนึ่งคือคัลลองของธงชัย
สีขาวพราวไปในลีลา
หนึ่งคือมรรคหลงของดงดาบ
สีดำชุ่มอาบและฉาบหนา
หนึ่งคือหว่างคั่นอันตรา
สีเทาหม่นมาตรงค่ากลาง
เวียนวนบนห้วงห่วงสมุทร
วนว่ายส่ายจุดมิหยุดหมาง
แวดล้อมพร้อมกฎกำหนดวาง
วิญญาณถูกย่างระหว่างวัน
เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายจึงฉายภาพ
ปั่นป่วนรวนราบนาบสวรรค์
พระเจ้าหายใจแทบไม่ทัน
ธรรมะเป็นหมันทุกวันมา
จึงขอเพียงเอนไม่เบนหัก
ขอรักโลกชาติปรารถนา
ของกึ่งของหยาดหทยา
มอง