ตั ว เ ล็ ก
ฤดูกาลฝนดาวกี่คราวใด
ยังมีไหมอุ่นไอในลมหนาว
เป็นเชื้อเพลิงแห่งฝันอันสกาว
สักชั่วครั้งชั่วคราวให้ชื่นใจ
แม้เปล่งแสงระยิบชั่วพริบตา
ก่อนดิ่งคว้างจากฟ้าลงมาใกล้
แผ่นดินต่ำก็สูงค่ามาครึ่งใจ
และมียิ้มสดใสได้เหมือนฟ้า
น้ำตาดาวหลั่งรินให้ดินรับ
ดินจะซับความทุกข์ยากให้มากกว่า
ปลอบประโลมเช็ดคราบอาบน้ำตา
ให้เธอกลับไปบนฟ้าอีกคราครั้ง
ขอเธอจงจากไปไม่หวนกลับ
ขอฉันนับคืนร้างอยู่ข้างหลัง
บนผืนโลกต่างฟ้าเมฆมาบัง
ฉันก็ยังพูดจาภาษาดิน
ฤดูกาลฝนดาวอีกคราวครั้ง
หวังฉันหวังเราไม่พบเราจบสิ้น
ดาวดวงเดิมอย่าทอนค่ามาสู่ดิน
เธอเจ็บช้ำและฉันชินครั้งเดียวพอ
ประดับดินด้วยฝุ่นเจือเมื่อดาวหาย
แ
1206
9
0
หน้าส่วนตัว
