เชษฐภัทร วิสัยจร
๑. พระวอและพระตา
ผู้บุกป่าและฝ่าดง
สืบเครือญาติวงศ์
แต่เวียงจันทน์บากบั่นแฮง
มาหนองบัวลำภู
แล้วมาอยู่ดอนมดแดง
พาคนสร้างเมืองแปง-
เป็นอุบลขนมาไกล
ลำมูลฮอดลำโขง
เย็นยึดโยงเชื่อมสายใย
คือเลือดหล่อเลี้ยงใจ
จนโลกเลื่องเมืองอุบล
๒. เสียงแคนคลอเสียงพิณ
ที่ย้ำยินอยู่ทุกหน
คือภูมิปัญญาชน
เพิ่นเชี่ยวชาญการดนตรี
ลายเทียนเข้าพรรษา
คือคุณค่าแห่งชีวี
ทุกฮีตขีดวิถี
ที่ส่องทางสร้างบ้านเมือง
คำสอนหลวงปู่ชา
ประทีปพาใจประเทือง
ปลุกสำนึกเนืองเนือง
คือสำเนียงเสียงธรรมะคุณ
อุบลเมืองนักปราชญ์
ทุกศิลป์ศาสตร์วาดโยงหนุน
ปัญญาคือต้นทุน
ที่สร้างคนเป็นผลงาน
๓. เถิงเกิดกาลวิกฤต