ดวงตะวันลาลับเส้นขอบฟ้า เปลื่ยนเวลาปิดทับรัฐติกาล อันชีวิตเป็นอยู่ยืดยาวนาน เหลียววันวานไร้ค่าราคาคน ย้อนมองไปแล้วใจได้ฉุกคิด เรื่องผิดผิดเคยทำซ้ำซ้ำก่อ ผ่านเวลาเปลี่ยนคืนวันเปลี่ยนใจคอ จนวันท้อได้คิดพิจารณา วันนั้นนั้นทำอย่างนั้นไม่ดีหรือ มาถึงมื้อวันนี้จะดีกว่า คิดคิดคิดซ้ำซ้ำซ้ำกระหน่ำตัว ดีหรือชั่วยากแก้ไขดั่งใจปอง ตัดข้างหลังมองข้างหน้าฟ้ายังมืด เปลี่ยนกำพลืดสันดานตัวนิสัยเก่า จะเอาดีให้ได้ดั่งใจเรา อาจจะเศร้าและเสียใจเพราะสายเกิน
730
1
0
หน้าส่วนตัว
