หน้าส่วนตัว
ลมเอื่อยเฉื่อยเรื่อยไล้ลงผิวอ่อน
หลับตานอนผ่อนตามเรื่องความฝัน
มีแต่เราเฝ้ามองส่องแสงจันทร์
พาใจมั่นปั้นเป็นเช่นจันทรา
แม้ยืนเด่นบนฟ้านภากาศ
ก็ผงาดมีดาวพราวแน่นหนา
เป็นเพื่อนแก้วแพรวระยับทุกเวลา
มีกระต่ายบนฟ้าเคียงคู่กัน
ไม่อยากเป็นเช่นดั่งดวงอาทิตย์
อิทธิฤทธิ์แรงเร่าเผาสวรรค์
มิมีใครจักกล้าท้าตาวัน
ส่องประชันแสงสรรหวั่นฤดี
สุริยันนั้นเจ้าไม่เหงาหรือ
ส่องแสงดื้อถือแรงแห่งศักดิ์ศรี
ไม่มีเพื่อนเตือนใจในชีวี
ฤ เจ้ามีความสุขเช่นนั้นเอง
1904
11
0
