sun
รุ่งเช้าวันที่ 1 ต้องไปแล้ว
หาน้องแก้วคนดีที่จันทร์หนอ
คิดถึงเขาเคยพูดจาอย่างเพียงพอ
ตอนนั้นก้อเบื่อขี้หน้าเขาเสียจริง
พอไม่อยู่ร่วมชายคาก็มาคิด
น้องมิ่งมิตรจะอยู่ดีหรือไฉน
คืนวันผ่านหลายวันแสนห่วงใย
คงจะได้เจอหน้ากันนั่นสุดดี
ขึ้นทางด่วนสายกรุงเทพฯ-ชลบุรี
ขับเร็วรี่ 140 วิ่งเหมือนหนี
คุณตำรวจหรือโจรร้ายเบาหน่อยดิ
ลดมาที่ 100 ก็แล้วกันนาป๋านา
ถึงชลบุรีเมื่อเวลาสองโมงเช้า
แวะทานข้าวที่แกลงแหล่งอาหาร
ทั้งดู๋ดีชักธง ต้มยำ นำมาทาน
อาหารหวานก็ตามมาน่ากินจัง
เสร็จจากทานอาหารรถวิ่งต่อ
เห็นต้นตอแหล่งพฤกษาน่าพิศมัย
ทั้งทุเรียน เงาะ ลองกอง มากมายไป
เราอย